Yürekten Kaleme

 Albayım.. Söylemek istiyorum ben içimdekileri ama korkuyorum aynı zamanda. İçimi kemiriyor ufak bir böcek. Hani yaprağı kemirir ve bitirir ya böcekler, ben de korkuyorum kalbimi bitirecek diye.. Artık söylemek istiyorum içimden geçenleri. Ne olursa olsun ama bilsin içimdekileri demek istiyorum ama.. Neyse, boşver ya. Ne de olsa eskisi gibi olacak her şey. Seveceğim, sevilmeyeceğim, unutmak için seneler geçireceğim ama bir gün unutacağım. Hiç sanmıyorum. Unutmak kolay olsaydı keşke ama çok zor. Bu gece de uyku yok diyeceksin. Bu gece de... Tıpkı bu gece gibi... 

Bu aralar aynı Mecnun gibiyim. Leyla ile Mecnun dizisindeki Mecnun gibi. Neye elimi atsam kırılacak gibi geliyor, yaşıyorum ama yaşadığımı belli bile etmiyor gibiyim. İçimde beni rahatsız eden bir şeyler var ama atamıyorum onu dışarıya.. İyi değilim düşüncelere boğulmak üzereyim. Ne istediğimi ben de bilmiyorum ama bu düşünceler deli edecek gibi sanki..  Iyi değilim  

İnsan sevdiğini uyurken izlemesi ne kadar güzel bir şey. Her şey oldukça doğal, yapaylik yok.. En güzeli de uyandığında karşısında seni görmesi ve ufak bir gülümseme..  Hayat aslında bu kadar kolay ama biz zorlaştırıyoruz. Mesela sabahları onunla konuştuğun mesajları tekrar okurken birden çevrimiçi olsa hemen mesajdan çıkıp yazmasını beklemek çok güzel bir duygu veya hiçbir sebep yokken nasılsın demek de aynı derecede güzel. Bunları yaşamayan birisi olarak düşünüyorum da sanırım bu hayatta sevmek, sevilmek çok basit ama onu zorlaştıran bizleriz... 

 Mutlu olmak da mutsuz olmak da çok kolay aslında. Durduk yerde gelen "nasılsın" mesajı insanı mutlu edebilir mesela veya canın çok sıkkındır, yazsin istersin oise yazmaz. Al sana mutlu olmak ve mutsuz olmak nedir..  Hani hep derler ya birisinin yatmadan önceki Dua'asında olmayı nasip etsin Rabbim diye, inanıyorum bir yerlerde benim için Dua eden birileri var, iyi ki var. Psikolojimi düzeltmem sadece içimden geçenlerle yüzleşmiş olmamla alakalı değil. Birisi veya birileri Dua ettikçe içim ferahliyor. Bu yazıyı görürler mi bilmiyorum ama onlar çok kıymetli bunu yazıyorum..  Iyi geceler. 

İnsanın içine öküz oturması kavramı vardır ya hani, nedense bu aralar öküz sürüsü var sanki. Kalbimin üstünde tepiniyorlar ve olmayan düzeni de bozacaklar böyle giderse... Düşüncelerimin gerçek hayatta karşılığını almaya ihtiyacım var sanırım. Düzeltmem gereken şeyler, anlatmam gereken şeyler ve en çok itiraf etmem gereken şeyler var ama cesaret edemiyorum. Sanırım pandemi yaramadı benim vücuduma..  En çok istediğim şey bir kişi tarafından sevilmek iken şuan o duyguda boğuluyorum. Neden düşüncelerimi değiştiremiyorum ki? Ben kendime verdiğim sözü tutamayacaksam değer verdiğim kişilerin sözlerini nasıl tutacağım..  Çok yorgunum. Deli gibi uykum var ama o uykuda da sürekli kafamı bozan düşünceler mevcut ne yazık ki..  Geceye sözü sabitliyorum.  Her şey çok güzel olacak 🍀 Düşüncelerine yol göster, kendini yorma, kafanı rahat tut...  Yanımda olan herkese teşekkür ederim 💙

Değişeceğim dediğin an bir şeylere adım atmış oluyorsun farketmesen de. İşte öyle bir gece benim için de. Bu gece benim için yeni bir başlangıç olacak.! 23 yıllık yaşantım boyunca en çok bugün utandım kendimden, söylediğim sözlerden, yaptığım davranışlardan ve düşüncelerimden..  Neden kapayamıyorum ki şu çenemi dedim ama anladım ki yaşanması gerekiyor bazı şeyler ve son pişmanlık hiçbir şeye yaramıyor..  Ben bu gece söz verdim kendime, dikkat edeceğim ağzımdan çıkacak bir kelimeye dahi, bir insan kırmak, üzmek hayatta istemeyeceğimiz bir şey ve bu gece söz veriyorum. Bundan sonra çok farklı bir ben olacağım.! Yarın sabah her şey bambaşka olacak.!