Yürekten Kaleme

Hayat da böyle işte. Hani derler ya bugün son gününmüş gibi yaşa diye, işte öyle bir gündeyiz. 31 Aralık.. 2020'nin sonu 2021'in başı.. Bitirirken bu seneyi de gelecek seneye daha enerjik, olabildiğince pozitif ve mutlu girelim.  Belki de sen farkında olmadan bir şeylere sizden enerji alıyorlardır. Onlar için en azından güzel düşünelim ki güzel olsun. :)

Merak etmeyin bugünü es geçemeyeceğim. :)  Her sene hosgeldin diyerek yeni bir 365 gün bekliyoruz. Umutlarımız yeşersin, beklediklerimiz gelsin, aşık olalım, başarılı olalım gibi bir çok dilek isteriz. Bunu yıllardır yapıyoruz peki elimize ne geçiyor? Geliyor mu beklediğin kişi?  Umutların yeşeriyor mu?  Başarılı olabiliyor musun? Dur ben cevap vereyim; HAYIR!! Peki ama nedenn??  İnsan her sene bir şeyleri isteyerek onlara kavuşmaz, ayağa kalkmalı, adım atmalı ve belki de koşmalı ama durmamalı bir yerde...  Var mısınız bu sene bir farklılık yapalım ve bir şeyler bir şeyler istemek yerine biz bir şeyler yapalım.  Mesela bu sabah güler yüzlü uyanıp günümüzü pozitif geçirelim. Evde okumadığın bir kitabı açıp birkaç sayfa okuyalım, uzun zamandır dinlemediğimiz müziği dinleyelim ya da bir kişiye gülelim.. Yarın akşam da karar verelim. Bu gün mutluydum çevremdeki insanlar nasıldı diye bir düşünelim.  Bence en azından yarın mutlu olmaya özen gösterirsek önümüzdeki 365 güne bu pozitif enerjiyi

Denedim ve gördüm ki en güzel istek şekli kendini inandırmakmış. Dün gece yazdığım yazımda yarından itibaren pozitif olalım demiştim ve bugün gece içimde tatlı bir heyecan var.  Hani yumuşak bir battaniyeye sarılmış gibi,  Bütün gün yürüyüp akşam gelip mis gibi uyku çekmek gibi,  Sevmekten korktuğun anda bir ışık yanması gibi bir şey bu.  Kısacası size kendiniz ile barışmanızı ve etrafa olumlu ışıklar yaymanızı tavsiye edeceğim. Elbet güzel şeyler olacaktır. Geceye bir şarkı ile veda edelim o halde: Cesaretiniz Deli Yürek gibi olsun 😁 Deli Yürek 🧡

 Beynimin içinde düşünceler silsilesi dolaşıyor resmen.  Bu iş olur mu? Yeni çıktığım bu yol nasıl biter?  Gerçekten o kişi beni sever mi?  Şu hayatta ne zaman mutlu olacağım?.. Vs. Vs. Bizi en çok yıpratan şey belirsizliktir ama nedense belirsizliğe aşık gibi yaşıyoruz resmen. Acıdan zevk alanlara döndü yaşantımız ama her daim dediğimiz söz yolun sonu aydınlığa çıkacaktır elbet. Elbet bir aydınlık var ama biz kökten kararınca bizi kim aydınlatacak? Karamsarlıktan vazgeçmek istiyorum! Ne olursa olsun,  Dediğim iş olmadı mı olsun,  Çıktığım yol bozuk mu olsun, O kişi beni sevmedi mi olsun,  Ileride bir mutluluk beni bekliyorken ben şimdiki düşüncelerim ile geleceğe haksızlık edemem! O halde güne bizi karamsarlıktan vazgeçirecek bir şarkı ile başlayalım.  Sev Kardeşim

"Gözümde canlanır koskoca mazi." mazide bırakılan sevdalar, içimizden atmadığımız derin duygular en önemlisi de hala akıllanmayışımız. Bunca şeye rağmen sevmemiz.. Sevmek hafife alınacak bir duygu değil sonuçta. İnsanı bunca şeye rağmen sanırım en çok yıkan şey kurduğu hayallerdir. Onca güzel hayali kurduktan sonra gelen kırılma sesi nasıl anlatılabilir ki?  Bu geceden en büyük isteğim, yarın burada olumlu ve pozitif bir şeyler yazmam olacak sanırım..  Hatıralarımızı bırakalım geceye o halde.. 

 Hani bazen bir şarkı takılır kulağına ve saatlerce istemsizce dinlersin ya işte öyle bir tat alıyorum bu günlerde. Tek dileğim eskiyi birebir aynı şekilde yaşamamak.. Eski kırgınlıklar, eski pişmanlıklar, eski düşünceler... Sanırım eskiyi sevmemdeki en büyük etken yaşadıklarım. Sezen Aksu Tükeneceğiz Ne demiş Ataol Behramoğlu; Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

Bir dizide duymuştum.  "Bir insanı sevmeye nereden başlanır?" diye bir soru sormuşlardı.  İnsanı sevmeye yaralarından başlanır. Seviyorum dediğin kişinin yarasına merhem olamıyorsan sen sevmiyorsun!  O gülerken gülüp, ağlarken omuz olmuyorsan sen o insanı hak etmiyorsun.! Kısacası gerçekten seviyorum  diyorsan, sadece mutlu olduğunda gülen gözlerine değil ağladığında akan gözyaşına bile kurban olacaksın.! Tutunamayanlar